Artysta John Sloane. Powietrze plenerowe (z francuskiego i plenerowego powietrza - "na otwartym powietrzu") - malownicza technika obrazowania przedmiotów w naturalnym świetle i w naturalnych warunkach. Termin ten odnosi się również do prawdziwego odzwierciedlenia natury w aktywnej roli światła i powietrza. Pleinair pojawił się na początku XIX wieku w Anglii dzięki Johnowi Posterunkowi i Richardowi Parksowi Boningtonowi; stał się podstawą estetyki artystów, dla których światło i powietrze nabierają niezależnego znaczenia i czysto obrazowego zainteresowania. Sam obiekt nie jest świadomie rysowany, prawie nie wyraża się w określonych sylwetkach lub znika całkowicie. Ta technika była bardzo popularna wśród francuskich impresjonistów. Malowanie w naturalnym świetle znane jest od dawna i było wykorzystywane głównie do tworzenia szkiców. Jednak wśród artystów szkoły Barbizon i impresjonistów, technika malarska otrzymała nowe życie.Obszary jednolitego koloru: 0%